Historia
Parafia Siersza pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Marii Panny powstała w 1946 roku. Powstanie parafii opóźniła II wojna światowa, ale już w przededniu tej wojny, tj. w 1939 roku były zebrane środki finansowe i materiały budowlane, które niestety zostały skonfiskowane przez Niemców. Według planów z 1939 roku kościół miał być murowany, jednak w związku z wykorzystaniem przez hitlerowców zebranego kamienia na budowę dróg, po wojnie udało wybudować się tylko drewniany kościół, do budowy którego wykorzystano drewno ze rozbiórki baraków obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu. W skład parafii Siersza weszły: Siersza, przysiółki Gaj i Piła Myślachowicka, Góry Luszowskie, przysiółek Stara Góra oraz Stara Maszyna. Pierwszym proboszczem parafii Siersza był śp. ks. kanonik Michał Migdał. Na przełomie lat 60-tych i 70-ch ksiądz proboszcz Józef Bendyk przeprowadził remont tego kościoła. Wykonano wówczas ocieplenie i otynkowano. Środek kościoła wyłożono drewnem, wykonując również nowe malowidła. W tym też czasie zakupiono również nowe organy.
Odnowiony kościół został uroczyście poświęcony 29 sierpnia 1971 roku przez J.E. ks. kard. Karola Wojtyłę. W 1982 roku rozpoczął się nowy etap życia parafii, związany z budową nowego, murowanego kościoła. Inicjatorem budowy był ówczesny proboszcz śp. ks. kan. Augustyn Kotyrba. Pozwolenie na budowę nowego kościoła parafia otrzymała 28 maja 1982 r. Projekt wykonała pani inż. architekt Alfreda Gabryś. Pomysłodawcą kształtu architektonicznego nowego kościoła był ks. Augustyn Kotyrba, który zasugerował, aby był on podobny do kościoła, jaki widział w Ziemi Świętej w Betlejem, podczas swojej pielgrzymki. Projekt kościoła został zatwierdzony 11 czerwca 1984 r. przez Urząd Wojewódzki w Katowicach. Od tego momentu rozpoczęto faktyczną budowę, która trwała do roku 2000. W czasie prac rozebrano stary, drewniany kościółek i zlikwidowano hałdę, na której on stał. Do października 1986 roku pracami kierował ks. kan. Augustyn Kotyrba. Po Jego nieoczekiwanej śmierci budowę kontynuował ks. proboszcz Stanisław Krzysik.
7 listopada 1991 roku Jego Eminencja Ksiądz Kardynał Franciszek Macharski dokonał poświęcenia i wmurowania kamienia węgielnego, który został wyjęty z Bazyliki na Wawelu i poświęcony w Krakowie 21 czerwca 1983 roku, przez papieża Jana Pawła II. Ojciec Święty mógł również podziwiać budowę naszego kościoła, gdyż w dniu 14 sierpnia 1991 roku około godz. 16.00 przelatywał helikopterem nad nim, lecąc z Wadowic do Częstochowy na VI Światowy Dzień Młodzieży.
23 września 1995 r. J. Eksc. Ks. Biskup Kazimierz Nycz poświęcił trzy dzwony: „Maria” (720 kg), „Św. Barbara” (420 kg) i „Św. Maksymilian” (240 kg). Do nowego kościoła zostały również przeniesione 14-togłosowe organy ze starego kościoła.
Poświęcenie kościoła odbyło się w jubileusz 50-lecia istnienia parafii, w dniu 22 września 1996 r., a dokonał jego Ks. Kardynał Franciszek Macharski. Od tego dnia wszystkie nabożeństwa są już odprawiane w górnej części kościoła. Uroczystej Konsekracji świątyni dokonał J. Em. Ks. Kardynał Franciszek Macharski w dniu 29 października 2000 roku. W dniu 27 sierpnia 2006 roku Parafia przeżywała jubileusz 60-lecia swojego istnienia. Kulminacyjnym punktem obchodów była uroczysta msza św. odprawiona przez J.E. Ks. Kardynała Stanisława Dziwisza. Licznie zgromadzeni wierni oraz zaproszeni kapłani wspólnie modlili się o Boże błogosławieństwo i potrzebne łaski dla naszej Parafii na dalsze lata jej istnienia.
